miércoles, 13 de mayo de 2009

...







Si el corazón pensara dejaría de latir

Alberto Méndez, Los girasoles ciegos

11 comentarios:

  1. con este post, no quiero que penseis que estoy triste o mal...bien lejos de eso. Pero es que me pareció una frase con mucha enjundia...me hizo y me hace pensar. un beso enorme

    ResponderEliminar
  2. Alas, un corazón con miedos, no late,no vive, se prohíbe de sentir, no es libre, por eso no puede amar.
    Besos

    ResponderEliminar
  3. hola Alas tanto tiempo sin pasar
    con respecto a los dicho de ALBERTO MENDEZ
    que de pensando al igual q tu en esa frase

    que estes bien

    besos
    adios

    ResponderEliminar
  4. ¡Qué gusto volver a saber de tiiiiii! =D

    ¿Cómo va todo? Espero que de lujo, guapísimaaa.

    Muá =)

    ResponderEliminar
  5. Se puede ser ciega a medias????

    Besos y bienvenida luego de tanto tiempo.

    C.

    ResponderEliminar
  6. ¿Y si el cerebro se dedicara a latir? ¿dejaría de pensar?

    ResponderEliminar
  7. Pues precisamente eso es lo que me pasa a mí, Camaleona... mi cerebro se va a menudo de vacaciones y deja a mi corazón como sustituto... así me va!!!

    ResponderEliminar
  8. Yo insisto tan fervientemente en desconectar la mente y seguir al corazón... y lo hago, porque en definitiva me cuesta mucho pensar con cabeza fría cuando hay tantos sentimientos revoloteándome...
    besitos

    ResponderEliminar
  9. Curiós pensament, Alas. Precisament en el meu post parlo de tot el que tinc en el cervell i en el cor... Una abraçada.

    ResponderEliminar
  10. per pensar ja tenim el cap (i així ens va molts cops). per tant, deixem que el cor faci la seva bonica funció.

    ResponderEliminar

diferentes vuelos...